Αξιοθέατα Καστοριάς

 

Στην παραδοσιακή συνοικία Ντολτσό, βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο Καστοριάς. Το αρχοντικό Νεράτζη Αϊβάζη, κτίστηκε τον 17ο αιώνα, και η διαχείρισή του γίνεται από τον Μουσικοφιλολογικό Σύλλογο «Αρμονία». Αντιπροσωπεύει τον τύπο του Καστοριανού Αρχοντικού και τα εκθέματα τοποθετήθηκαν στη φυσική τους θέση, ώστε να έχουμε την εικόνα ενός παλιού αρχοντικού με τα λειτουργικά του στοιχεία και ο επισκέπτης να σχηματίσει εικόνα της ζωής μιας αρχοντικής οικογένειας εκείνης της εποχής.

 

Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Λαογραφίας και Προϊστορίας στο Μαυροχώρι της Καστοριάς αποτελεί την ενσάρκωση μιας ιδέας που συνέλαβε πριν 27 χρόνια ο δάσκαλος Δημήτρης Παναγιωτίδης μαζί με τη σύζυγό του Φανή Θεοχάρη. Τελικά, το όνειρο του ζεύγους υλοποιήθηκε το 2009: σε δύο κτίρια τοπικής αρχιτεκτονικής, παρουσιάζονται σκηνές καθημερινού βίου του λαού μας, αναβιώνοντας ήθη και έθιμα πανελλαδικά.

 

Τα ποικίλα εκθέματα είναι μοιρασμένα σε θεματικές ενότητες ώστε οι επισκέπτες –κυρίως οι μαθητές– να διδάσκονται εύκολα και μεθοδικά την εξέλιξη του πολιτισμού μας από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι τα σύγχρονα. Σε αυτές τις θεματικές ενότητες περιλαμβάνονται: κύκλος ψωμιού, μαλλιού, τρύγος, μαγειρικά σκεύη, η φωτιά, στολές, ο οπλισμός, μουσικά όργανα κτλ. Παράλληλα, το Μουσείο λειτουργεί και ως πολιτιστικό κέντρο με ποικίλες δραστηριότητες: θέατρο, μουσική, φιλολογικά βραδινά, εκθέσεις, βιβλιοθήκη.

 

Οι κέρινες φιγούρες σε φυσικό μέγεθος, παριστάνουν απλοϊκούς γραφικούς τύπους κάθε ηλικίας, του χωριού και της πόλης την ώρα της δουλειάς και του μόχθου με στολές εποχής.

 

Το Βυζαντινό Μουσείο Καστοριάς εγκαινιάστηκε το 1989 και λειτούργησε με την αρχική του μορφή έως τον Ιούνιο του 2013. Μέχρι τότε φιλοξενούσε προσωρινή έκθεση με 35 φορητές εικόνες, η οποία καταλάμβανε τον έναν από τους τρεις εκθεσιακούς χώρους.

 

Πρόσφατα ανακαινισμένο, επαναλειτουργεί από το 2016. Πρόκειται για θεματικό μουσείο, καθώς στους χώρους του στεγάζει μια πλούσια και εξαιρετικά σημαντική συλλογή φορητών εικόνων από τον 12ο έως τον 18ο αι., που προέρχονται από τους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς ναούς της πόλης αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Καστοριάς.

 

O Προφήτης Ηλίας είναι το μπαλκόνι της Καστοριάς, από όπου μπορεί κάνεις να απολαύσει την πανοραμική θέα της πόλης και της λίμνης.

 

Στον χώρο, εκτός από το εκκλησάκι, υπάρχει πάρκο και καφέ - εστιατόριο. Λίγο πιο πάνω, μέσα από μια υπέροχη διαδρομή, είναι το καταφύγιο του Αγίου Αθανασίου με τη μικρή μεταβυζαντινή εκκλησία του προφήτη Ηλία.

 

 

Στο εσωτερικό της υπάρχει ένα λιτό τέμπλο, με ξυλόγλυπτη κεντρική Αγιόθυρα, και με σπουδαίες φορητές εικόνες του 19ου αιώνα.

 

 

Στη διαδρομή αυτή μπορεί κανείς να δει και το Θεατράκι του Βουνού, που είναι χτισμένο αμφιθεατρικά και το καλοκαίρι δίνονται παραστάσεις και συναυλίες.

 

Το ενυδρείο της Καστοριάς φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ψαριών και οργανισμών που διαβιούν στις λίμνες και τα ποτάμια της Ελλάδας και των Βαλκανίων.

 

Σκοπός του είναι να γνωρίσει στους επισκέπτες, τους υδρόβιους οργανισμούς των εσωτερικών υδάτων και να τους ευαισθητοποιήσει στην προστασία των υδάτινων οικοσυστημάτων και γενικότερα του περιβάλλοντος.

 

Είναι το μεγαλύτερο ενυδρείο γλυκού νερού των Βαλκανίων με ψάρια και οργανισμούς από τα νερά της Ελλάδας.

 

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία από ντόπιους τη δεκαετία του 1940 όταν και διανοίχτηκε ο παραλίμνιος δρόμος από τον στρατηγό Σουγγαρίδη. Αργότερα (1954) ο Σουηδός εξερευνητής Linberg αφού περιηγήθηκε στο σπήλαιο, ενημέρωσε την τοπική κοινωνία για τον πλούσιο και αξιοθαύμαστο εσωτερικό του διάκοσμο.

 

Μόλις στα τέλη του 2009 (13 Δεκεμβρίου) το σπήλαιο άνοιξε τις πύλες του για το κοινό. Πρόκειται για ένα από τα πιο σύγχρονα και εντυπωσιακά σπήλαια των Βαλκανίων, εξοπλισμένο με ιδιαίτερα εξελιγμένες εγκαταστάσεις και σύστημα ανακύκλωσης αέρα που επιτρέπει τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης του σπηλαίου ενώ ταυτόχρονα αποτρέπει τη διάβρωση στο εσωτερικό του.

 

Ο αρχαιολογικός χώρος του Δισπηλιού και το Οικομουσείο βρίσκονται σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από την πόλη της Καστοριάς, στην νότια πλευρά της λίμνης.

 

Εδώ έχει ανασκαφεί ένας λιμναίος οικισμός της Νεότερης Νεολιθικής Περιόδου, που αναπτύχθηκε γύρω από τη λίμνη, από τα μέσα της 6ης χιλιετίας π.Χ. μέχρι τα μέσα της 4ης χιλιετίας π.Χ.

 

Με τη δημιουργία του Οικομουσείου, που εντάχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος “Life” από το 1996, και είναι σε λειτουργία από το 2000, επιχειρήθηκε μια πιστή αναπαράσταση του οικισμού που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να προσεγγίσει καλύτερα τον τρόπο ζωής των κατοίκων του.